پوچی تمدن غرب با ادامه تحریم‌های ضد ایران

  به گزارش سرویس بین الملل خبرگزاری صدا و سیما، پایگاه اینترنتی رای الیوم در تحلیلی خاطر نشان کرد موضع آمریکا و غرب در قبال مردم ایران در بحبوحه شیوع ویروس کرونا، تهی بودن ماهیت تمدن غرب را فاش کرد.
اتباع و شهروندان عرب در سرتاسر جهان در حالی به فرودگاه‌های کشور‌های مختلف برای بازگشت به میهن و کشورشان هجوم می‌برند که شهرک نشینان صهیونیست با دستپاچگی زیادی به فرودگاه‌های فلسطین اشغالی برای فرار از این سرزمین هجوم می‌برند. آیا کرونا طبیعت و ماهیت تمدن غرب را فاش نکرد.
فواد البطاینه تحلیلگر رای الیوم نوشت دوست نداشتم به موضوع کرونا بپردازم اگر برخی حقایق را فاش نمی‌کرد. کرونا چه یک توطئه باشد و چه نباشد همه را درگیر خود کرده است و اقتصاد، تولید و آهنگ زندگی همه را تحت الشعاع قرار داده و باعث بروز نگرانی‌ها و بیم‌هایی شده است. همه در برابر دشمن واحدی که به نظر می‌رسد مشترک نبود حالت دفاع از خود گرفتند. هرچند که این دشمن تنها با میکروسکوپ و ذره بین الکترونیکی قابل رویت بود (هر چند ریز و کوچک بود)، اما ترمز غرور و تکبر انسان را کشید و توخالی بودن قدرت انسان را در حفاظت از خود فاش کرد زمانی که اخلاق و ارزش را از دست می‌دهد.

همه پرونده‌های سیاسی قدیمی و جدید از روی میز کشور‌ها کنار رفت و تنها یک پرونده سیاسی وجود داشت و آن مراکز تحقیقات دانشگاهی برای تولید واکسنی موثر و مطلوب برای درمان بیماری کرونا و اعلام (تولید واکسن) بود و من همه خط‌ها را زیر کلمه «اعلان» قرار می‌دهم، زیرا آن صفتی برای پیروزی سیاسی به دور از همبستگی بشری جامعه بین المللی است در زمانی که بشریت به پیروزی اخلاقی نیاز دارد. تا زمانی که یک کشور یا دولت و ملتی، احساسات، حقوق و نیاز‌های کشور دیگری را درک و لمس نکند و تا زمانی که روح قوانین و مقررات و منافع و مصالح کشوری نگاه مثبتی به حقوق و منافع دیگر کشور‌ها نداشته باشد و تا زمانی که یک کشور به فرایند تکامل از طریق همکاری با دیگر کشور‌ها به جای رقابت مبتنی بر چنگ زدن و شکار همدیگر توجهی نداشته باشد، این جهان هرگز روی آرامش و ثبات به خود نخواهد دید و موفقیت و پیروزی در کار نخواهد بود.
امنیت گروهی، ضامن محقق شدن ثبات و امنیت جهان و رفاه و آسودگی جهانیان است و نبود آن ضامن ناکامی و شکست بشریت در روی زمین است. این یک اصل اخلاقی مبتنی بر حماقت قویتر‌ها و مقتدر‌ها از حقوق و منافع ضعفا است نه این که قویتر‌ها حقوق و منافع ضعیفان را نادیده بگیرند و غارت و بین خود تقسیم کنند. این همان اصل و ارزش اخلاقی است که جامعه حیوانی در جنگل را از جامعه انسانی متمایز و متفاوت می‌کند. جامعه جهانی بعد از جنگ جهانی اول به این اصل پی برد و جامعه ملل آن را تصویب و در دستور کار قرار داد، ولی در اجرای این اصل شکست خورد. بعد از جنگ جهانی دوم نیز سازمان ملل متحد به جای جامعه ملل تشکیل شد، ولی این اصل را اجرا نکرد و به خاطر همین است که جهان صحنه ناامنی و بی ثباتی است که هرگز پایان نخواهد پذیرفت.
بحران جهانی کرونا تعصبی بودن، مادی بودن و خصمانه بودن و سلطه گری ماهیت دوستی‌ها و ائتلاف‌ها بین کشور‌های ابرقدرت را برای حمایت از خود، افزایش قدرت و دستاورد‌های ملی خود بدون توجه به منافع و حقوق دیگران تایید و ثابت کرد و این که آنان در صدد محقق شدن صلح فراگیر در جهان نیستند. همه این را گفتم تا مادی گرا بودن تمدن غرب که خالی از هرگونه ارزش و اخلاق و روحیه همکاری انسانی است فاش شود در واقع تمدن غربی، تمدنی تجاوزگرانه و سلطه طلبانه است که بذر‌های نابودی خود را بر دوش می‌کشد.

تاریخ رفتار پست و غیر انسانی و غیر اخلاقی اروپایی‌ها و تمدن و فرهنگشان را ثبت خواهد کرد که ملت و مردم مسلمان ایران را در اوج شیوع کرونا زیر بار تحریم و محاصره همه جانبه و بدون هیچ کمکی به حال خود رها کردند.

شاید بتوان گفت موضع آمریکا و اروپا در قبال مردم ایران در بحبوحه شیوع ویروس کرونا مثال آشکاری است که ماهیت توخالی تمدن غرب را تائید می‌کند. تاریخ رفتار پست و غیر انسانی و غیر اخلاقی اروپایی‌ها و تمدن و فرهنگشان را ثبت خواهد کرد که ملت و مردم مسلمان ایران را در اوج شیوع کرونا زیر بار تحریم و محاصره همه جانبه و بدون هیچ کمکی به حال خود رها کردند.
اما ملت فلسطین حکایت دیگری دارد. امروز می‌بینیم و می‌شنویم که رسانه‌های رژیم صهیونیستی در فلسطین اشغالی خواستار کمک برای کشور‌های عربی معین و مشخصی هستند کشور‌هایی که آن‌ها را مزدور و متحد خود می‌دانند. درخواستی که در واقع از بیم سقوط رژیم‌های حاکم بر این کشور‌ها صورت می‌گیرد و نمی‌گوید که کمک‌ها با هدف انسانی و بشردوستانه و اخلاقی برای کمک به مردم این کشور‌ها صورت بگیرد. این در زمانی است که رسانه‌های رژیم صهیونیستی از مخاطرات این ویروس برای این رژیم غافل مانده اند و این که کشور‌ها با (حمایت) مردمانش پایدار و باقی می‌مانند نه با رژیم‌ها و حاکمان مزدورشان. رسانه‌های رژیم صهیونیستی از دو موضوع اصلی غافل مانده اند و آن را نمی‌بینند در حالی که در مقابل چشمان شان قرار دارد. نخست این که شهرک نشینان صهیونیست برای فرار به کشور‌های اصلی خود به فرودگاه‌های فلسطین اشغالی هجوم آورده اند. دوم این که شهروندان عرب برای بازگشت به کشور‌های خود به فرودگاه‌های جهان هجوم آورده اند میهنی که در آن می‌میرند یا زنده می‌مانند. انسان در هیچ شرایطی بیشتر از شرایط سخت به یاد میهن و کشور خودش نمی‌افتد. در بحبوحه شیوع کرونا ما بار دیگر به اصل مفقود شده امنیت گروهی باز می‌گردیم. موضوع فلسطین و بی توجهی به آن در جهان عرب یکی از بارزترین و طولانی‌ترین موارد نقض این اصل به شمار می‌رود. اما قدرت، امری نسبی است و نیاز به آن نیز نسبی است. سوال بزرگی که مطرح می‌شود این است که قدرت‌های عربی، حاکمان شان و کشور‌های قدرتمند عربی چه کاری برای شهروندان سرگردان و ضعیف و بی یار خود در دیگر کشور‌ها انجام داده اند؟ این سوال را کنار می‌گذارم و سوالی دیگر مطرح می‌کنم که این کشور‌ها برای ملت فلسطین تحت اشغال و محاصره چه کاری انجام داده اند؟ پاسخ این است که آن‌ها در گرداب و باتلاق رژیم صهیونیستی و منطقه‌ای گیر افتاده اند و هیچ پشتوانه‌ای ندارند. من در این خصوص می‌گویم که هیچ کسی ملتی را هدف قرار نمی‌دهد مگر به خاطر (اشغال) میهن و سرزمینش... هیچ ملتی و هیچ خانواده‌ای به وطنش و میهنش خیانت نمی‌کند و اگر خیانتی هست از سوی حاکمان سرسپرده و نوکران حلقه به گوش است.