در دومین مناظره انتخابات ریاستجمهوری چه گذشت؟ (۲)
دومین مناظره انتخاباتی تلویزیونی نامزدهای چهاردهمین انتخابات ریاست جمهوری برگزار شد.
به گزارش خبرگزاری صداوسیما، دومین مناظره انتخاباتی نامزدهای چهاردهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری با حضور آقایان مسعود پزشکیان، مصطفی پورمحمدی، سعید جلیلی، علیرضا زاکانی، سید امیرحسین قاضیزاده هاشمی و محمدباقر قالیباف برگزار و از شبکههای یک، سلامت، جام جم و العالم به صورت زنده پخش شد.۶ نامزد انتخابات چهاردهمین دوره ریاست جمهوری در این مناظره به سوالات پاسخ دادند. دومین مناظره انتخاباتی در حال برگزاری است.
قالیباف: منتها به چه روشی اقدام بکنیم؟ نه به روشی که در گذشته اقدام شده این را حل کنیم، حضرت آقا هم فرمودند که به هرحال این قانون به نفع کشور است، به نفع مردم است، به نفع صنعت هستهای است، به نفع مشکلات این جا است و کشور را از بلاتکلیفی در آورده، لذا من میخواهم بگویم امروز ما هم نیاز داریم رفع تحریم را دنبال کنیم، بنده در میزگرد حوزه سیاست خارجی گفتم، برای حل مشکل تحریم هر کجا برویم، هر کس را بایدببینیم، بنشینیم مذاکره کنیم، با این توضیحی که دادم حتما دریغ ندارم و دستگاه دیپلماسی را از همه دستگاههای دیگر به اینجا ترجیح میدانم ولی از آن طرف هم این شرط عقل است این همه امکانات داخل کشور داریم، در سال ۱۰۴ میلیارد دلار داریم انرژی را هدر میدهیم تازه همه آن را حل کنیم، همه هم پای کار بیایند که نیامدند، آیا شرکتهای خارجی اینقدر روی ما سرمایه گذاری میکنند؟ هرگز، همانطور که جناب آقای پزشکیان اشاره کردند مهم است که ما اجماع سازی داشته باشیم. ما حتما کارآمد در کار باشیم، موضوعات منافع ملی ما در حوزه داخلی و در حوزه خارجی نیازمند یک عقلانیت است، بنده معتقدم که من حتما ظرفیت اجماع سازی، جمع کردن، بستر فراهم کردن در منافع ملی میتوانیم این را دنبال کنیم، من همین جا واقعا از مردم عزیزمان عذرخواهی میکنم. من در رابطه با سلامت بحث میکردم، ولی، چون دیدم این موضوع مهم بود و در حقیقت میخواهیم بگوییم که همه ما شش نفر، به هرحال یکی از ما را شما اعتماد میکنید ولی نهایتا هر کدام ما در هر کجا هستیم؛ حتما یکی از موثرین در تصمیم گیریها و کارها هستیم، طبیعی است که باید همین جا تمرین کنیم در گفتن، در اجماع سازی، در همکاری امروز و فردای آینده کشور که اینها باعث نشود که واقعا ما این سرمایههای ملی مان را در حوزه چه منابع انسانی مان، چه در این جا اینها را از بین ببریم ولی باید اینها را به طور جدی پیش ببریم، من در حوزه بحث سلامت فقط این نکته را میگویم، جناب آقای دکتر مرندی که پیشکسوت و متخصص و متعهد ما هستند حتما باید بهداشت را بر درمان ترجیح بدهیم و این را در همه جا رعایت کنیم. در بخش دوم من حتما توضیح خواهم داد.
مجری: جناب آقای پورمحمدی فرصت ۴ دقیقهای جنابعالی از حالا شروع شد.
پورمحمدی: الحمدالله دوستان ورود کردند به مسئلهای که خودشان مهم میدانند و تاثیرگذار است و بسیار تعیین کننده است ولی صرف یک تصویب و این ... ببینید نتیجه عملی آن را باید ببینیم چیست، حتما ترامپ شاید چند روز دیگر بخواهد برگردد. ما باید در این میدان با قدرت برویم از فرصت هایمان خوب استفاده کنیم، فرصت مان را از دست ندهیم، شکار لحظهها بکنیم، نشده، به هرحال شرایط بیرونی ما دارد نشان میدهد چه اتفاقاتی برای ما افتاده، معلوم است اینها دشمن هستند.
قالیباف: ما اقدام کردیم همین قانون را تصویب کردیم بعد یک قانون، قبل از قانون ۳۰۰ هزار بشکه در روز نفت صادر میکردید بعد از قانون امروز شده یک میلیون و ۵۶۰ هزار بشکه، پس اقدام کردیم.
پورمحمدی: بخاطر قانون نبوده، آقای قالیباف ببینید داستان اوکراین، رقابت چین با آمریکا، داستان تایوان، داستان حضور چین برای منطقه، توسعه و نفوذش، راه مواصلاتی خط ابریشم مدرنش، اینها یک مناسبات قدرت است و در حال تغییر است این مقدارها طبیعی است. بایدن هم بخاطر مشکلات دور انتخابات بعدی خود ناچار شد ملاحظه کند، بله فرصتی ایجاد شده، این فرصتها ولی ما تازه از همین فرصتها هم خوب استفاده نکردیم، نفت مان را چرا ارزانتر بفروشیم تازه او سهم را میبرد، تازه نفت را پولش را آنجا نگه میدارد تا آقای زاکانی برود از آن سهمها بردارد و قرارداد ببندد یا تسهیلات از همان ردیفها با پشتوانه ضمانت، خیلی قضایایمان پیچیده است به این راحتی نیست که فرض کنیم که من یک میلیون بشکه بیشتر میفروشیم نتیجه را هم باید در کشور بیشتر ببینیم، ایا تورم کنترل شد؟ نقدینگی کاهش پیدا کرد؟ مردم سر سفره شان وضع بهتری میبینند؟ این طور نیست، پس به مسائل باید خیلی عمیقتر، جدیتر و همه جانبهتر توجه کنیم، مسئله بهداشت همانطور که اشاره کردم الحمدالله سه تا پزشک در جلسه ما هستند و خوشبختانه جامعه پزشکی نمایندگان خوبی دارند برای این که مدیریت عالی کشور هم به عهده بگیرند، ولی ببینید حالا هم حوزه پزشکی بحث مسائل پیشگیری، مسئله خیلی مهمی است، یک نکتهای که همه آقایان مدیر بودند و اینها خودشان اشاره کردند ۴۵ درصد کادر پزشکی ما در تهران است، این همه مهاجرت متاسفانه ظرف دو سال گذشته سر پرستارهای عزیز ما، پزشکان عزیز ما، اتفاق افتاده، گرایش به پزشکی، تحصیلات با مشکلاتی که الان میبینیم، اینها یک مسائلی است که یک بخش عمده اش احترام به این جامعه است، تامین نیازهایشان است، اقتصاد درمان است که بسیار بسیار مهم است، تا مبانی اقتصادی را حل نکنیم پزشک ما تامین کافی نداشته باشد به این ۱۰-۱۵ درصدی که پزشکان وضع شان خوب است توجه نکنیم بسیاری از پزشکان وضع شان خوب نیست، کادرهای پزشکی، رشتههای مرتبط به پزشکی مشکلات جدی دارند، پرستاران بسیار وضع سختی دارند، اینها مبانی اقتصادی اش باید حل بشود و الا الحمدالله الحمدالله ما دانش پزشکی مان، تکنیک مان، تجربه پزشکی مان، تجهیزات پزشکی مان، صنایع دارویی مان، شبکه آموزش، بهداشت روستایی مان، تکنولوژی جدید به همراه هوش مصنوعی اینها امکانات فوق العادهای در خدمت پزشکی ایران آمده. الان گردشگری پزشکی سلامت خیلی رشد کرده، ظرفیت خیلی الحمدالله وجود دارد، به اندازه کافی ایده، طراحی، ابتکار، برای این که پیشگیری را مقدم بدانند، بهداشت را الحمدالله اساتید فن زیاد هستند ما فقط باید به اینها اعتماد کنیم راهکارهایشان را پیدا کنیم ولی مهم احترام بگذاریم، اعتمادشان را جلب کنیم. مشکلات اقتصادی شان را برطرف کنیم، الحمدالله میشود سلامت بهتری هم باشد.
مجری: جناب آقای زاکانی فرصت ۴ دقیقهای شما از حالا شروع شد.
زاکانی: از توصیههای اخلاقی جناب آقای پزشکیان من تشکر میکنم اگر حرف و حدیثی هست دعوا سر حقوق مردم است و گرنه ما که مخلص شما هستیم و دوستیم و من به شما هم علاقه دارم.
پزشکیان: پدر این مردم را در آوردید
زاکانی: حالا شما در آوردید ما در نیاوردیم، چون شما ۵ دور مجلس بودید، یک دور نائب رئیس مجلس بودید، یک دور وزیر بودید باید به مردم بگوییم چه کار کردید، همیشه که نمیشود که طلبکار بود؛ ما نوکر شما هم هستیم. ترامپ هراسی آقای پورمحمدی هم راه به جایی نمیبرد اصلا دوره عوض شده
پورمحمدی: اشتباه نکنید من تجربه تاریخی و پیشینه مدیریتی ام نشان داده جزء قویترین عناصر این کشور بودم در مواجهه با دشمن، با امریکا قویترین، با منافقین، داخلی، ضد انقلاب و خارجی و نمیتوانم نصفش را بگویم که چه کارها توانستیم در دفاع از حقوق مردم و امنیت مردم کردیم، وقتش برسد اینها را مفصل توضیح خواهیم داد از این بیانات هم نفرمایید، اگر بنا باشد کسی در مقابل ترامپ بایستد ماها هستیم. خواهید دید در آینده چه وضعی پیش خواهد آمد.
زاکانی: وقت من که محفوظ است، بعدا ایشان توضیح بدهد که با اسناد اس اف او چه کار کرده، اسنادی که از خارج آمد در دفتر ایشان بایگانی شد بگوید چه کار کرده است، من به موقع این را بحث میکنم، ما با شما کار داریم، نکتهای که هست این است که راجع به اسناد کرسنت، نکتهای که هست این که مهمترین بخش توسعه نیروی انسانی است، در حوزه پزشکی و این یک سرمایه بزرگ برای ما است، بهورزهای ما، بهداشت کارهای ما، مراقبین سلامت ما، پرستاران، ماماها، پزشکان عمومی، پزشکان تخصصی اینها بزرگترین سرمایه ما هستند، ما چند تا اقدام باید انجام بدهیم، من هر چه دارم میگویم خواهش میکنم آقای پزشکیان بنده را نقد کنند این جا دیگر تخصص ایشان است و تخصص بنده و تخصص آقای دکتر. ما شبکه بهداشت را تقویت خواهیم کرد و پیشگیری را مقدم بر درمان میدانیم، نکته دوم بیمه پایه رایگان، ۱۰-۱۵ درصد جامعه نیستند آن را هم تکمیل میکنیم. کاری که دولت شهید رئیسی انجام داد و بحمدالله این ادامه پیدا میکند، ۶۰ درصد مردم یعنی ۶ دهک مردم بیمه تکمیلی میشوند ما بیمهها را عمق میدهیم، موثر میکنیم و باید مبنای تعرفه دولتی، ۴۰ درصد مردم درمان شان رایگان میشود، چون ما الان ۸۵ درصد درمان در حوزه بحثهای دولتی است، ما ۱۰۵۴ تا بیمارستان داریم که ۱۸۴ تای آن خصوصی است و باقی آن ششصد و خوردهای دولتی است و سایر، ۴۰ درصد مراجعه سرپایی یعنی ۴ دهک مراجعه، یعنی دو تا پنجک مراجعه سرپایی شان ۵۰ درصد دارویشان تخفیف میگیرد، ۲۰ قلم دندانپزشکی و بیماران صعب العلاج کلا مجانی میشود، هر ۱۰ دهک بیمار صعب العلاجش در بیمارستانهای دولتی رایگان میشود، دولت از بخش خصوصی خرید راهبردی میکند، این خیلی مهم است و مسیر تحول را به سمتی میبرد که سلامت در زندگی افراد بتواند اسباب حفظ و صیانت انجام بشود، الان حدود ۴۰ درصد از جیب دارد هزینه میشود این را بین ۲۰ تا ۳۰ درصد برساند، برنامه گفته ۳۰ درصد ما بین ۲۰ تا ۳۰ درصد ظرف ۴ سال میرسانیم، عدد و رقم آن را هم منتشر میکنیم، مجامع علمی پزشکی پشت این عرض بنده هستند و میشود کار را به بهترین نحوی انجام داد.
مجری: جناب آقای پزشکیان فرصت ۴ دقیقهای جنابعالی از حالا شروع شد.
پزشکیان: اینکه ما چه کردیم، در تبریز که رئیس دانشگاه بودم ساختار روستاها را اصلاح کردیم، در عرض ۶ ماه بیش از ۶۰۰ خانه بهداشت بدون اعتبار با مشارکت مردمی ساختیم، با بچه هایم در کوهها و در کوهستانها رفتیم کارگری کردیم این که چه کردیم، جراح قلب بودم و بچه هایم هم فرزندان ما بودند. ولی برای این که در مناطق محروم کار کنیم عملا آنجا کارگری کردیم و بعد این الگویی شد، چون نزدیک ۷۰۰-۸۰۰ تا از این خانهها را در مناطق محروم تمام کردیم بحث پزشک خانواده و ارجاع را آنجا راه انداختیم. الگوهای مختلفی آمد از مناطق مختلف، نگاه ما این بود که انسان کالا نیست و نمیشود با انسان به صورت کالا برخورد کرد، قبل از ما در قانون برنامه سوم قرار بود همه چیز را به بخش خصوصی واگذار کنند و این مریضها میآمدند بیمارستان، مرده شان هم از بیمارستان تحویل نمیدادند ما این را تغییر دادیم، بیمهها را در دولت آقای خاتمی، بیمههای روستایی درست کردیم، سر تخت، چون هنوز آن موقع قدم به قدم. سر تخت هر کس پول نداشت بیمه شان کردیم، آمبولانسها و زیرساختهای بهداشتی و مراکز بهداشتی را اصلاح کردیم، برای این روند دستورالعمل نوشتیم، اینها دقیقا همان چیزهایی هم بود که در سیاستهای کلی مقام معظم رهبری دیده شد. وقتی آمدیم مجلس، منابع مورد نیاز برای این پوششها را در قانون دیدیم یک درصد ارزش افزوده، ۱۰ درصد خالص هدفمندی، این بحثهایی که آقای دکتر زاکانی میفرمایند ما اصلا پولش را دیدیم قانون آن هم هست و باید عمل بکنیم، چرا عمل نمیشود؟ مجلس، دولت و قوه قضائیه خلاف میکنند، چرا خلاف میکنند؟ برای این که همینها میروند از خصوصی خرید خدمت میکنند و وقتی دولت به مردم میرسد پولشان کم میآید، پولها را نمیدهند؛ یعنی نه یک درصد، خدمت آقای دکتر قالیباف رفتیم در رابطه با یک درصد ایشان هم دستور دادند حداقل یک درصد را اینها بدهند، یک درصد برای مناطق محروم است و آنها را باید پوشش بدهد، ۱۰ درصد برای بیماران صعب العلاج است، این ۱۰ درصد بالای ۷۰-۸۰ هزار میلیارد تومان پول است، اگر این را دولت اجرا کند اصلا لازم نیست بگوییم ما این کار را میکنیم، اصلا قانونش هست، چارچوب آن که نوشتیم، در حقیقت ما روند حرکت را در بهداشت و درمان کاملا به نفع مردم و محرومین آوردیم عوض کردیم و دستاوردهایی که الان در رابطه ما در مجلس همیشه دعوایمان این است که چرا قانون را اجرا نمیکنند؟ در قانون همه این چیزهایی که نوشته شده پیش بینی شده، مشکل این است که ما، دولتیها و مجلسیها و قوه قضائیه میرویم خصوصی، به مردم که میرسد پول نمیدهند، یعنی دولتها پولها را نمیدهند، فرقی نمیکند. مجلس هم آن طور که باید فشار بیاورد نمیآورد، مشکل ما در اجرای قانون است به این که سر یک سفرهای بنشینیم که برای مردم پهن کردیم، ما از این حرفها میزنیم ولی خودمان ویژه برای خودمان خدمت میگیریم، حالا یک نفر دو نفر شاید این کار را نکند ولی همه ماها اکثرا آنجا. بعد آمدیم مجلس همین مجلس گذشته آمدند درآمد پزشکان را کاهش دادند، نگذاشتند گفتند سقف هست ما میخواهیم همسان سازی بکنیم، بعد خودشان بیرون قرارداد داشتند پول بیشتری میگرفتند به مردم که میرسید میگفتند شما. پزشک خصوصی که مجلس یا دولت با او قرارداد داشت در یک عمل خود به اندازه یک ماه پزشک دولتی پول میگرفت، چه کسی حاضر است برود در دولت کار کند؟ روستاها و اینها را آمدیم مجلس برای آن سقف گذاشت، شما هر چقدر الان پزشک تربیت کنید و ۱۰ برابر کنید با ۱۵-۲۰ میلیون، پزشک در روستا برو نیست ما باید این مکانیسم را اصلاح کنیم و این نمیشود مگر این که همه ما سر آن سفره بنشینیم، این که تئوری بگوییم ولی در عمل خودمان برای خودمان یک سفره پهن کنیم به مردم رسید، صد تا بهانه بیاوریم که نمیشود مشکل مملکت حل نمیشود. مشکل ما هستیم مشکل کس دیگر نیست.
مجری: جناب اقای جلیلی فرصت ۴ دقیقه جنابعالی از حالا شروع شد.
جلیلی: فکر میکنم که یک احترام به مردم این است که آن پرسشی را که داشتند متمرکز بشویم روی پاسخ آن به ویژه باتوجه به جایگاه رئیس جمهور، چون ببینید نظام سلامت یک بخشش مربوط میشود به آن وزارت بهداشت و اینها برخی موضوعات دارد که فراتر از آن وزارت بهداشت است که در وقت دومم اشاره خواهم کرد. ما یک موفقیت خوبی در جمهوری اسلامی داشتیم این را بیان کنیم در این ۴۵ سال گذشته آن میانگین طول عمر که ۵۵ سال بود در اول انقلاب امروز به ۷۷ سال رسیده است و این از موفقیتهای نظام سلامت ماست، اما دو تا مثال میخواهم این جا بزنم مردممان این را شاید بهتر درک کنند. همین ۲۴ ساعت گذشته ما متاسفانه هزار و ۲۰۰ نفر از جمعیت ما فوت کردند. این به طور متوسط این آمار را داریم، مرگ البته حق است میگوییم میآید ولی این رافع مسئولیت ما در آن مرگهای قابل پیشگیری نیست. نظام یک وظیفهای دارد، نظام سلامت ما، دولت ما یک وظیفهای دارد. آن مرگهای قابل پیشگیری را به صفر یا به حداقل برساند متاسفانه مثلا از همین هزار و ۲۰۰ نفر فوتی که روزانه انجام میشود طبق آمار ۴۷ درصد، چون مرگ زودرس است یعنی زیر ۷۰ سالگی است ۲۲ درصدش خیلی زودرس است که زیر ۵۰ سالگی است حالا آن وقت وقتی بررسی میکنیم میبینیم برخی از اینها شرایطی دارد یعنی یک مقدار زیادش مثلا از همین هزار و ۲۰۰ نفر طبق آمار ۶۵ نفر برای آلودگی هواست ۱۵۰ تا برای بحث دخانیات است ۶۰۰ نفرش برای فلان عارضه بیماری است که مثلا اضافه وزن و این طور چیزها و مواردی این طوری. بحثم این است که این جا دولت وظیفه دارد، رئیس جمهور وظیفه دارد، مخصوصا که برخی از این موضوعات فراتر از یک دستگاه است و فراتر از یک وزارت بهداشت فقط است و این جا آن کار ویژهای است که باید دنبال کند.
یک مثال دیگر بزنم که باز به مردم ما یک کم کمک میکند. همین الان باز روزانه طبق آماری که وجود دارد یعنی اگر ما ۲۶ میلیون خانوار در کشور داریم ما حدود دو و ۴۲ صدم درصد متاسفانه در سال کسانی داریم حدود دو و نیم درصد که اینها دچار بیماریهایی میشوند که آن هزینه هایش کمرشکن است. خب اگر شما دو و نیم درصد از مردمت یعنی حدود روزی هزار و ۷۸۰ نفر در روز هزینههای کمرشکنی بر آنها تحمیل میشود که اینها متاسفانه بعد میروند زیر خط فقر دچار مشکل میشوند. یکی از سیاستهای اصلی نظام سلامت ما این بوده که مردم ما اگر خدای ناکرده بیماری آمد سراغ آنها دیگر همان بیماری کافی باشد، شرایط بیشتری بر آنها حادث نشود. خب این راهش چیست؟ در دنیا بحث بیمهها را آوردند. ما امروز یکی از آن بحثهای جدی که داریم این است که متاسفانه خود صندوقهای بیمه ما به دلیل اشکالاتی که در آنها وجود دارد بیمارند یعنی چی؟ یعنی آن عدالت محور عمل نمیشود. بحث مان این است که اگر شما چنین جمعیتی دو و نیم درصدی این گونه دچار مشکل میشوند. یعنی روزی هزار و ۷۸۰ نفر دچار بیماری کمرشکن میشوند بعد بر این اساس یک خانواده شان اگر ضرب در تعداد آن خانواده کنیم یعنی روزی پنج شش هزار نفر از جامعه شما متاثر از همچنین موضوعی میشود. اینجا باید شما چکار کنی، اینجاست آن موقع این بیمههای شما ساز و کارش است ساز و کار عدالت محور بشود یعنی آن یارانه فقط این نیست که آن باید به درد کسی که دچار این بیماری شده از غنی برود سمت فقیر، از سالم برود سمت بیمار و این به شکل عمودی به گونهای توزیع شود که این در بند پ ماده ۷۲ قانون برنامه هفتم آمده که کاهش هزینههای کمرشکن یکی از این وظایف است.
مجری: نوبت اول را به پایان بردیم در مرحله دوم و در نوبت دوم طبق روال گذشته هر نامزد محترم به مدت ۴ دقیقه فرصت دارد دیدگاه هایش را درباره نظرات دیگر نامزدها مطرح کند.
قاضی زاده هاشمی: با بیان مساله، مسایل حل نمیشود ساحت ریاست جمهوری، ساحت شخصیتی است که مسایل کشور را قبلا بررسی کرده با کارشناسانش نشسته حالا کارشناس داخلی یا خارجی یا هرچی، با برنامههای مشابه آشناست. این روندها را در داخل کشور اگر انجام شده بررسی کرده یک راهکاری دارد، راهکار عملی دارد به مردم راهکارش را عرضه میکند یک جوری بحث میشود که ما انگار تازه بعد از این که رئیس جمهور شدیم باید بنشینیم با کارشناسان صحبت کنیم گفتگو کنیم که راهکاری پیدا بکنیم. خواهشم این است که از عزیزانی که در جلسه حاضرند ما باید یک حرف روشن بزنیم الان مردم با مشکل دارو روبرویند چهار میلیارد دلار ارز ترجیحی میدهیم. دسترسی مردم به دارو دارای مشکل است. آقای قاضی زاده، دولت خانواده، دولت مردم میخواهد چکار کند برای این که دسترسی به دارو بهتر بشود و این منابع به هدف برسد قاچاق معکوس نشود برود همه کشورهای اطرافمان مثل بنزینمان از دارو استفاده کند راهکار ما دادن منابع پشتیبانی به ذینفع نهایی از طریق بیمه است و دست برداشتن از فشار روی کارخانجات تولیدی داروست که نابودشان کردیم با فشاری که رویشان داریم میآوریم، داریم انجام میدهیم یا در بحث سلامت الکترونیک که اشاره شد بحث زیرساختهای آن فراهم است در بنیاد شهید اجرا کردیم. ما الان صددرصد جمعیتی که تحت پوشش ما است و از ما دارند خدمت میگیرند ما برایشان فراهم کردیم، اطلاعاتشان را نوشتیم، داده هایشان جا به جا میشود آن هم از طریق نظام بیمه انجام دادیم. اشکالی که وجود دارد این است که نظام بیمه را پرداخت پول را وصل نکردیم به چرخش داده در حوزه سلامت و سایر حوزههایی که دارد اتفاق میافتد یا بحث مثلا گردشگری سلامت که موضوع روز است ما بهترین زیرساخت سلامت را داریم، بهترین پزشکان را داریم. یکی از دلایلی که پزشکان ما دارند مهاجرت میکنند میروند به خاطر این که در کشور همسایه درآمد بهتری دارند. الان برادر شیعه عراقی ما از بالای سر ما رد میشود میرود به هند یک تعویض زانو آن جا انجام میدهد به ۹ هزار دلار در حالی که همان به ایران بیاید به ۶ هزار دلار قابل انجام است. تازه ابعاد فرهنگی هم برایش بهتر است. شما چکار میخواهید بکنید ما میخواهیم یک صندوق درست کنیم با ارزش ۲۰ میلیون دلار در ماه تزریق اولیه از محل خود بخش خصوصی که نشستیم با آنها کاملا درآوردیم این را میتوانیم این بازچرخانی منابع را انجام بدهیم. پیش بینی مان این است که درآمد صد میلیون یورویی ما، در سال به ۵ میلیارد دلار در طی چهار سال خواهد رسید. بعضی کشورهای همسایه ما بیش از ۱۰ میلیارد دلار فقط در حوزه گردشگری سلامت درآمد دارند دو تا حسن دارد: اولا بچه هایمان پزشک هایمان پرستاران مان کادر درمان مان برای درآمد بهتر از کشور نمیروند. ترمیم درآمد بخش دولتی - خصوصی ما هم است که مکفی نیست به اضافه این که کلی درآمد برای کشور درست میکند. سایر بخشهای گردشگری کشور را هم فعال میکند. ما بهترین ظرفیت حوزه سلامت را در منطقه داریم. یکی از برترینها به خاطر کیفیت پزشکها در کشوریم. ببینید پزشکها و پرستاران ما را روی دست میبرند کشورهای امریکایی و اروپایی. به خاطر وضعیت بسیار مطلوبی که اینها در این حوزه دارند.
کار بعدی که باید انجام بدهیم که عقب مانده تکمیل نظام شبکه است تکمیل تقویت روستایی است تکمیل آن درصد شهرهاست. کار خوبی در دولت گذشته شروع شد ما باید در سطح شهری این را ادامه بدهیم نظام بهره ورزی را تحت عنوان مراقب سلامت، توسعه بدهیم و مراقبت اولیه جوری انجام بشود یک مراقب بگذاریم برای به خصوص افراد در خطر مثل سالمندان و امثال اینها که مرتب آنها را کنترل کنند و خطر را از آنها دور بکنند.
قالیباف: از این فرصت استفاده کنم در انتهای صحبت گفتم که ما حتما بحث بهداشت و پیشگیری را بر درمان ارجحیت میدانیم ولی نکته مهمی که این جا باید توجه کنیم خود نظام سلامت که اساس کار در مجموعه است. این که نظام سلامت عوامل موثری است در حوزه سلامت که در اختیار خود وزارت بهداشت و درمان و بحث تخصصی نیست. این ریشه در عوامل دیگری دارد که احتیاج به هماهنگیهای بخشی دارد. نگاه کنید آلودگی آب، هوا، خاک، صوت، همه اینها موضوعی است که هیچ ربطی به بهداشت و درمان ندارد، یعنی اصلاح این موردها حتما باید به صورت کار فرابخشی باشد. متاسفانه یا از این کار ما غفلت کردیم یا نسبت به این موضوع ناآگاه بودیم یا اگر غفلت نکردیم ناآگاه نبودیم. بدون تعارف عرضه اش را نداشتیم که این کار را انجام بدهیم، به هر حال یکی از نکات مهمی است که باید به آن توجه کنیم این همان جایی که میگویم تدبیر درست و مدیریت چقدر در کار موثر است.
نکته دیگر همین جا بگویم به نظرم غفلت کردیم در این برنامهها همه وقتها از آب و هوا میگوییم از آب و خاک میگوییم یعنی محیط زیست، محیط زیست امروز یکی از استراتژیهای بخشی ماست یعنی به اندازه امنیت و رفاه به اندازه فرهنگ و مسایل اجتماعی به اندازه مسایل سیاسی و به اندازه حوزه مربوط به سیاست خارجی، محیط زیست هم موضوعیت ماست. ولی متاسفانه در این جا اصلا فرصت بحثش هم نشد این جا باید یک اشارهای به این موضوع میکردیم نکته بعدی بعضی از موضوعات ما از اول تا الان حل نشده زمانی که خودمان در جنگ بودیم بچه کوچک داشتیم، موضوع شیرخشک دغدغه ما بود همین الان دغدغه ماست. بعضی چیزها روند همین طور اومد حل نکردیم. ما موج پوشک و شیرخشک که در دهه ۶۰ حل نکردیم اینها آمدند در مقطع ابتدایی سه شیفت شد. این جا نشد، آمدند میلیونها نفر پشت کنکور خلاصه ماندند و نشد، اومدیم در مسکن و ازدواج نشد، همین الان میگویند در نظام سلامت ما ۲۰ سال دیگر پنجره جمعیتی ما افراد بالای ۶۰ ما سه برابر میشوند. اگر باید چاره اندیشی کنیم الان باید تصمیم بگیریم پس یکی از موضوعات مهمی که ما باید درست کنیم یعنی حواسمان باشد ما الان باید هم آینده مان را افق آینده مان را روشن کنیم که امید داشته باشیم و این کار در دسترس ماست وضع حال مردم را خوش کنیم که الان بتوانند روی فشار نباشند چه در معیشت چه در سلامت، سلامت مهمتر از معیشت است. همین حداقل پولی که مردم دارند اگر مریض داشته باشند ما همین الان بین هشت تا نه میلیون تومان سرجمع داریم سرانه در بهداشت و درمان هزینه میکنیم هم دریافت از مردم و پولی که دولت میگذارد یک هشت نه میلیون تومان این کیفتی درمان است که الان ما داریم خدمت و سرویس میدهیم. این هم مثل انرژی مان پول را میآوریم، بعد هزینه میکنیم، بعد مدیریت میکنیم الان پزشکان ما آیا یک توزیع نرمال میشوند به دلایل مختلف خود اساتید بزرگوار هم این جا اشاره کردند یا حقوق چرا ندادیم یا بحث الان شما دستیارها را نگاه کنید در چه وضعیتی حالا امسال دستیارها را حل کنیم. در صعب العلاجها مجلسی افتخار داشت که همه صعب العلاجها را در صندوق صددرصد تحت پوشش قرارداد. قبلا پنج گروه بودند ۱۵۰ هزار نفر امروز بیش از ۱۰۰ گروه صعب العلاج هم با حدود دو میلیون نفر این جا برخوردارند. همه سه دهک پایین حدود ششم میلیون نفر رایگان بیمه سلامت شدند یعنی یک اتفاقها در مجلس یازدهم و دولت سیزدهم افتاده که این کار در حقیقت انجام شده.
پورمحمدی: همین طور که دوستان توضیح میدهند بحث سلامت جزو نقاط مثبتمان است. ظرفیتهایی که پس از انقلاب ایجادشد حالا شوخی هم بکنیم چقدر از دوستان مان آن جا پزشکند ما متخصص مورد اعتماد هم هستند. شما طرح هایتان را بدهید ما اجرا میکنیم .در بحث سلامت و توسعه و این ها، ارتقای سلامت هم میدهیم.
قاضی زاده هاشمی: کار دست غیرخودی معلوم نیست چی از آب دربیاید.
پورمحمدی: متخصص کارآمد وجود دارد همه جا، این جا و جاهای دیگر، ببینید من هم در نکاتی که دوستان میگویند تقریبا ما در شرایط مناسبی قرار داریم از نظر بسترها، ظرفیت، دانش، آموزش، تحصیل و هتلینگ، بیمارستان ها، تختها و حالا کارهای آزمایشگاهی و ... ولی خب یک مسائلی است که الان بازهم مثال توسعه زیرساختهای ارتباطی برای مشاوره و درمان ایجاد شده مهم این است که اینها را گسترش بدهیم و بعد بحث حالا آقای قالیباف اشاره کردند ما الان سالمندی مساله جدی کشور است از حالا باید جدی فکر کنیم معلولیتها گسترش پیدا کرده و برخی بیماریهای جدید مثل اوتیسم که الان توسعه زیادی پیدا میکند و مشابه اوتیسم، ببینید امثال اینها فراوان شده باز من فکر میکنم باید یک نگاه جامع و کامل کرد همچنان برمی گردم به تدبیر و برنامه ریزی و ایجاد اعتماد و امید و خوشبینی و همکاری متقابل یعنی فرهیختهترین مجموعههای نظام ما الحمدالله الان پزشکان هستند و دانشگاهها و دانشکدههای پزشکی هستند و کادر پزشکی هستند، خانواده بزرگ بهداشت و درمان از ظرفیتهای خوب مان آقای دکتر اشاره کردند به گردشگری سلامت، آقای قاضی زاده خیلی موقعیتهای خوبی است و مهم این است که گرههای شان را حل کنیم.
حرفهای کارشناسی که آنها حتما از ما کارشناستر هستند، یکی از مباحثی که دولت باید توجه کند آن کلان سیاست گذاری است، یکی بستر مناسب را فراهم کردن، اعتمادکردن و از همه مهمتر مدیریت اقتصاد سلامت و درمان است که روی این تاکید میکنم و البته یک برگشتی میکنم توی موضوعات دیگر، چون موضوعات قبلی مطرح شد وقت نکردم بپردازم، مطمئن هستم با مدیریت خوب در یارانه سوخت و انرژی که متاسفانه در دورههای گذشته حدودا میشود ۱۵-۱۶ سال گذشته در دو طیف مدیریتی جناحی و آن جناح و آن جناح متاسفانه ما نتوانستیم این را سامان خوبی بدهیم و اسراف و پرت عظیم انرژی داریم، من حتی یک مدل ساده میگویم، حتی ما میتوانیم کل انرژی را به اندازه رفاه مطلوب و سطح بالای جهانی، ما یک میانگین بگیریم میزان مصرف سوخت در اروپا این مقدار به مردم مجانی بدهیم، مبنای خوبی است و یک شاخص و یک مدل داریم، بهره مندی، تسهیلات، آسایش و آرامش، باقی مانده اش برنامه ریزی کنیم، یک سوم باقی مانده باز میتوانیم به تسهیلات دیگر همان طور که دوستان اشاره کردند، کمک به بهداشت و آموزش و یک سوم باقی مانده اش را کل مشکلات اقتصادی کشور، اگر تامین اجتماعی از بخش دوم نتوانیم حل کنیم، از بخش سوم، ما خیلی مسئله داریم عمدتا در رویکردهای ماست، برنامه ریزیهای اقتصادی ماست، چابک سازی دولت است، کاهش هزینه هاست، جلوگیری از پرت است که دربخش دیگر ادامه خواهم داد.
مجری: آقای زاکانی فرصت ۴ دقیقه شما از حالا شروع شد.
زاکانی: مردم عزیز بنده سعی میکنم خیلی شفاف بستههایی را خدمت تان تقدیم بکنم که بعدا انتظار از بنده معلوم شد وقتی ریاست جمهور بنا شد که به وعده هاش عمل بکند به لطف الهی چه وعدههایی با شما بزرگواران کرده اند، این شفاف.
لذا سعی کردم چند تا بسته خدمت تان تقدیم کنم، ناظر به حوزه سلامت هم همچنین، یک بخش را فراموش کردم و آن هم رایگان کردن خانمهای باردار هست و پدربزرگها و مادربزرگها و افراد زیر هفت سال که افراد زیر هفت سال در دولت شهید رئیسی اتفاق افتاد به صورت پلکانی ان شاءالله طی چهار سال به پانزده سال ما میرسانیم و بسته بسیار شفاف و مشخص است.
بزرگترین سرمایه ما در حوزه پزشکی موضوع، نیروی انسانی است، شبکه ماست، تجربه ماست، کارکردهای ماست که باید به نحو احسن پاس بداریم و دنبال کنیم و بتوانیم یک بستهای برای ارائه خدمت در نظر بگیریم، بله بیان کردند برادر عزیزم آقای پزشکیان که یک عدهای ممکن است رانت بگیرند، نه، ماها مثل خود ایشان نه در خارج از بیمارستان دولتی کار کردیم و حتی بستری شدن مان هم در، من یک روز در مجلس حالم یک کم بد شد، گفتند بیایید فلان بیمارستان، من گفتم من جز بیمارستان امام جایی نمیروم، ما نیازمند یک تحول هستیم و این تحول جز یکپارچه سازی اطلاعات، نسخه الکترونیک، قبل حوزه شبکه بهداشت، توجه به ریتم سلامت و امکانی به بهترین نحوی از خارج از کشور، داخل کشور آورد و این سرمایهها را به کار گرفت، آقای قاضی زاده یادشان هست من در دولت مکرر صحبت میکردم راجع به حوزه سلامت و اتفاقات ناخوشی که در حال رقم خوردن بود و توصیه ام این بود که این حوزه نیازمند تحول بزرگ است و ۴-۵ دفعه در دولت صحبت کردم و مسیر کاملا معلوم است و میشود گام به گام مسیر درست را برداشت، فرمایش دوستان کاملا درست است، موضوع سلامت فراتر از بخش بهداشت و درمان است به تبع شورای عالی سلامت به مسئولیت ریاست جمهوری باید همه دستگاهها را مکلف کند که در این مسیر گام بردارند و موضوع دارو مطرح شد، با دستور حل نمیشود، نمیشود به کارخانه داروسازی فشار آورد که ضرر بدهد و چیزی تولید کند که ضرر بدهد و ناظر به شیرخشک که همه این موضوعات را ورود پیدا کردیم و در دولت بحث شد و مسیر کاملا معلوم است، ظرفیت داخلی موجود است و یک نگاه منطقی و کارشناسی میخواهد که این امر انجام شود و به بهترین نحو این کار صورت بگیرد و موضوع اصلاح بیمهها یک امر قطعی است و موضوع فساد در زمینه سلامت زیرمیزی باید پرداخته شود و دو تا نکته بیان شد، یک نکته خارج از موضوع سلامت، ناظر به فروش نفت آقای پزشکیان فرمایش کردند، آقای پزشکیان اطلاعات تان نادرست است، اطلاعات دقیق خواستید من بعد از جلسه خدمت تان میدهم، امروز عربستان و عراق از ما بیشتر دارند پوئن میدهند برای فروش نفت و این عددهایی که گفتید سی درصد نادرست است، در واقع عدد خیلی کمتر از این موضوع است.
مجری: آقای پزشکیان فرصت ۴ دقیقه شما از حالا شروع شد.
پزشکیان: من آن موقع ثبت نام کردم گفتم برنامه بدهیم و ما گفتیم سیاستهای کلی مقام معظم رهبری برنامهای است که نوشته شده است، برنامه نوشته شده است و قانون است و برنامه چهارم، پنجم، ششم و هفتم و حرفهایی که زده شده است و با صحبتهای مقام معظم رهبری تطبیق دارد، اجرا نمیکنند، برای این که مجلس و قوه قضاییه یک سفره دیگر دارند و درد مردم را نمیفهمیم، زمانی، ما میتوانیم اجرا کنیم که سر سفره مردم بشینیم که بدانیم آن پولها را بدهیم یا ندهیم و آن چرخه را اصلاح کنیم تا زمانی که من سر سفره مردم نشینم که برای شان پهن کردم، این تئوریها را میگوییم، این که درروستا پزشک نیست، تخصیص ندادند و پولها را ندادند و قرار بود داروها اگر ارز را برداشتند، ریال بدهند، ریال شصت هزار میلیارد از هدفمندی یارانهها که قرار بود بیماران صعب العلاج از آن جا پوشش داده شود، از آن جا شصت هزار میلیارد دادند، هزینه دارو ۱۵۰ هزار میلیارد دلار بود و در حقیقت پول را ندادند و الان زیرمیزی میگیرند و ارز میگیرند، دکترها تقصیر ندارند، ویزیت پزشکی یک دلار، دو دلار است خوب معلوم است پزشک نمیرود، تعداد زیاد کن، مشکل حل نمیشود پرستار کشیک میدهد. برای هشت ساعت ۱۶۰ هزار تومان، میگوید اسنپ کار کنم از این جا بهتر است، اگر عملکرد درست نباشد، ما سوال کردیم، دو سال بود قرار بود بیاید در صحن نمیآید و هی قانون مینوشتیم، نمیشود قانون را که نوشتیم اجرا نکنیم و بگوییم برنامه حل کنیم، مشکل خودمان هستیم که سرسفره نمینشینیم، این که سرسفره نشستیم بقیه مسایل مثل همین است، درد و رنج مردم را داشتن و سر سفره مردم نشستن مشکل راحت حل میشود، مردم ببینند من در همان صفی ایستادم که خود آنها ایستادند، قطع به یقین صدای شان در نمیآید، صدا وقتی در میآید که من برای خودم یک جای دیگر سفره پهن کردم و حرفهای قشنگی میزنم و مردم آن رنج و درد را میکشند و میگویند ان شاءالله حل میکنیم، ولی حل نمیکنیم. دغدغه منی که این جا نشستم چه رئیس جمهور باشم، چه نماینده باشم از اولی که خودم را شناختم به داد محرومانی برسم که کسی به دادشان نمیرسد و صدای آن آدمهایی باشیم که کسی صدای شان نمیشنود، اگر در تهران یک اسکن یا ام آر آی کم شود، دوربینها قشنگ میروند این جا کم است و بعد میآیند مشکل تهران را حل میکنند. وقتی نوبت به حل مشکل مردم میرسد اصلا هیچ خبر ندارند که در فلان روستا و فلان منطقه خدمات و امکانات نیست، مشکل عدم تعهد ماها در بالا با آن چیزی است که، قانون را نوشتیم چرا چهار دوره قانون برنامه اجرا نشده است، در بهداشت و درمان همانها را تکرار کردیم و حرف جدید نزدیم و باسیاستهای کلی مقام معظم رهبری نعل به نعل تطبیق دارد.
اگر آن کار را اجرا میکردیم مشکل پیدا نمیکردیم، مشکل این است که چرا اجرا نمیکنیم برای این که بیرون برای خودم مطب و بیمارستان زدم و درآمد آن چنانی دارم و مسئول یک دانشگاه شدم کاری میکنم که مطب خودم بچرخد نه مشکلی که آن جا وجود دارد، اجرای قانون و سیاستهای کلی و تعهد خودمان به اجرای آن.
مجری: آقای جلیلی فرصت ۴ دقیقه شما شروع شد.
جلیلی: مجدد عرض میکنم بحث ما، بحث سلامت است که یکی از بحثهای حیاتی برای تمام آحاد کشور است و صحبت از نقش رئیس جمهور در این زمینه، رئیس جمهور وظایفی دارد که باید آن را انجام دهد، بحث سلامت از وظایفی است که درقانن اساسی به جد تاکید شده است و از حقوق ملت است.
این جا دو – سه تا نکته عرض کنم، برخی از موضوعات نظام سلامت که عمده اش در این جا صحبت شد بیشتر ناظر شد به بحثهایی که زمینه وزارت بهداشت دنبال میشود، خیلی از اینها خارج از این است ولی سلامت مردم را نشانه میگیرد و موجب میشود که حیات و آن سلامتی مردم خدای ناکرده در تهدید قرار بگیرد.
یک مثال بزنم، ما در چند سال گذشته به طور متوسط متاسفانه از تلفات جادهای ما از ۱۷ هزارتا به ۲۵ هزار تا، متوسط ۲۰ هزار نفراست وقتی تلفات جادهای این میزان است، یعنی یک چیزی در هشت سال میشود آن شهدای جنگ تحمیلی ما، آن وقت چند برابر حوادث بیشتر مجروحینی دارید، قطع عضو دارید و بحث این فرمی دارید که اینها را کی باید روی آن برنامه ریزی کنید، آیا ۱۷ هزارتا حداقل هست، این یک امر محتوم است یا میتواند کم شود.
من خاطرم است در سفرهایی که در زمان وزارت خارجه در یکی از کشورها مطرح کردم که چقدر حوادث جادهای دارید، میگوید ما ۱۷ نفر داریم، حالا میگویید او جمعیتش یک دهم ما بود ما ۱۷۰ تا، نه این که ۱۷ هزار نفر، اینها باید برنامه ریزی شود، کجا باید برنامه ریزی شود، از موضوعات دیگر آن عوامل اجتماعی موثر بر سلامت است، در این ده سالی که با خیلی از مردم صحبت کردم، در بحث اشتغال و امنیت شغلی اینها چیزهایی است که استرسهای ناشی از آن، اینها چیزهایی که بر سلامت افراد تاثیر میگذارد و چقدر بیماریها و بعضی وقتها متاسفانه فوتهایی داشتیم به دلیل اجتماعی موثر بر سلامت و یکی از این بحثهای سیاستهای ترابری، جاده سازی و خیابان سازی و بحثهایی که اینها آثارش بر سلامت مردم تاثیر جدی میگذارد و بحث آن مفصل است و نمیخواهم توضیح دهم، اگر مثلا بیان میکنیم که آلودگی هوا، عادات غذایی و نمیدانم اینها عوامل اجتماعی، حوادث جادهای اینها میتواند این قدر سلامت مردم را تحت الشعاع قرار دهد کی باید برای آن برنامه ریزی کند، شورای عالی سلامت زیر نظر رئیس جمهور یکی از بحثهایی که داریم این است که این بحثی که مردم صدای شان درنیاید، نه، شما وظیفه ات این است که این کار انجام دهید و آن مرگهای زودرس تا جایی که ممکن است کم کنید، مرگ زودرس زیر هفتاد سال یا مرگ زودرس زیر پنجاه سال رخ دهد، اگر ده سال پیش رئیس جمهور این بحثهای جدی برنامه ریزی و هدف گذاری میکرد که ده سال یا پنج سال به این نقطه برسیم و درصد قابل توجهی از اینها کم میشد آن موقع بسیاری از مردم که همین امروز روزی هزار و دویست نفر مرحوم میشوند بعد آن وقت میگویند ۴۴ درصد و این قدر درصد به خاطر عواملی است که قابل پیشگیری است و اینها وظیفه دولت است، این قدر تصادفات جادهای و این قدر تلفات قابل پیشگیری است که در جایی باید برنامه ریزی شود.
ما در برنامه ریزی که داریم طبق این بحثها، اولا تکثر نهادهای مدیریتی را کم کنیم و یک تجربه موفق در شبکه بهداشت که آن مستند به شواهد بود و ما امروز بسیاری از برنامه ریزیهای مستند به شواهد میتوانیم انجام دهیم و این که یک فرصت، یک جهان فرصت میتواند این یک الگو در جهان بشود، همین بحث شبکه بهداشت سلامت ما را، من خاطرم است که من زمانی که معاون آمریکا اروپا بودم، از آمریکا بودم، از آمریکا آمدند الگوبرداری میکردند که شما این موفقیت را داشتید که این را میتوانیم به بهترین شکل موفقیت بیشتری را به دست بیاید.
این را میتوانیم انشاءالله به بهترین شکل؛ موفقیت بیشتری را به دست بیاوریم.
مجری: مرحله دوم از برنامه مناظره دوم را پشت سر گذاشتیم، پیش از این که وارد مرحله سوم شویم، این موضوع را عرض کنم؛ در مواردی که علیه فرد غایب اتهام یا توهینی مطرح شود، در صورت تشخیص کمیسیون بررسی تبلیغات، فرصت مناسب برای احقاق حق در نظر گرفته خواهد شد.
مجری: در این قسمت از برنامه مناظره امشب، محور این بخش از مناظره ارتقای نظام آموزشی و علمی است در برنامه هفتم اشاره شده که رتبه جهانی ایران از نظر کمیت تولید علم تا پایان برنامه باید به جایگاه چهاردهم برسد. به علاوه در برنامه هفتم برای برخورداری دانشآموزان از فرصتهای تعلیم و تربیت عادلانه هم اهدافی از جمله افزایش سرانه فضای مدارس و هوشمند سازی کلاسها با اولویت مناطق محروم در نظر گرفته شده است در بودجه امسال حدود ده درصد از منابع بودجه به حوزه آموزش و پرورش اختصاص یافته است در این بخش نامزدهای محترم برنامه نکات اجرایی و برنامههای اجرایی خودشان را برای تحقق این موضوع ارائه خواهند کرد که در ابتدا پیش از آغاز فرصت چهار دقیقه هر نامزد طرح پرسش کارشناسان و تعدادی از مردم راجع به موضوع ارتقای نظام آموزش و علمی کشور که با هم میبینیم و برمیگردیم.
سوال کارشناسان
علی ذوعلم: یکی از مسائل بسیار مهم در کشور ما بحث تعلیم و تربیت است. متاسفانه علی رغم تلاشهایی هم که شده هنوز ما درباره تحول در آموزش و پرورش و سرمایه گذاری برای این امر چشم انداز خیلی روشنی نداریم. جنابعالی بفرمایید به طور مشخص شورای عالی آموزش و پرورش را چه قدر جدی خواهید گرفت و چه قدر مسائل آموزش و پرورش برایتان مهم خواهد بود؟
علی اصغر فانی: آیا برنامههای درسی و فوق برنامه که در وزارت آموزش و پرورش در حال انجام و اجرا هست پاسخگوی نیاز نسل آلفا و زد است؟
سید محمد بطحایی: یکی از معضلات ما در آموزش و پرورش کلاسهای پرجمعیت است. چهل نفر، چهل و پنج در یک کلاس با یک معلم، حقیقتا کار کردن خیلی دشوار است و یا اینکه اصلا نمیشود توقع یک کار با کیفیت داشت پاسخ شما و راه حل شما برای کاهش مشکلات در آموزش و پرورش چیست؟
رضوان حکیم زاده: بفرمایید برنامه شما برای کاهش فاصله و ارتقای کیفیت یادگیری برای دانش آموزان در خانوادههای کمتر برخوردار و مناطق کمتر برخوردار چه خواهد بود؟
مصطفی رستمی: با توجه به ظرفیتهای بزرگ علمی و دانشی که در کشور به برکت انقلاب اسلامی در این سالها داشتیم برنامه روشن کاندیداهای محترم برای استفاده از این ظرفیت برای حل مشکلات مختلف کشور، برای مشکلات اقتصادی و اجتماعی و سایر مشکلاتی که اینها خودشان را آماده حل اینها کردند چیست؟
محمد مهدی زاهدی: بارها در رسانهها دیدیم که موضوع مهاجرت نخبگان و به ویژه در سالهای اخیر مهاجرت اعضای هیئت علمی دانشگاهها به خارج از کشور بسیار مطرح شده است جدای از این که چه میزان مهاجرت صورت گرفته. سوال این است برای حفظ، نگهداشت و تکریم قشر نخبه و به ویژه اعضای هیئت علمی دانشگاهها چه برنامهای را دارید؟
مجری: سوالات کارشناسان محترم را تماشا کردید مجموع آن چه که در محتوای سوالات مطرح شد می شود در سه سوال کلی خلاصه کرد، سوال اول این که دولت شما برای ارتقای نظام تعلیم و تربیت و متناسب سازی نظام آموزش با نیازهای نسل جدید چه برنامه ای دارد؟ دولت شما چه برنامه ای برای کاهش تراکم دانش آموزان در کلاس ها و ایجاد عدالت دارد و برنامه دولت شما برای ارتقای رابطه دانشگاه و صنعت و جلوگیری از مهاجرت فارغ التحصیلان دانشگاهی چیست؟
فرصت چهار دقیقه ای نامزدهای محترم برای پاسخ به این سوالات.
قاضی زاده هاشمی: قبل از این که وارد این بحث خیلی مهم بشوم، اول خطاب به برادران عزیزم به خصوص جناب پورمحمدی و جناب پزشکیان بگویم که آیا این جا یک مغالطهای باز دارد اتفاق میافتد. بحثهای کلی میشود نگاه کنید. وقتی میگوییم آقا سفره مان را یکی کنیم، وقتی میگوییم که آقا عدالت اجتماعی را برقرار کنیم، من بالاخره قبلا یک جایی بودم. باید بگویم چکار کردم در این ماجرا بنده در بنیاد شهید بودم همه خانواده سه و نیم میلیون نفری بنیاد شهید یک سفره درمان دارند تقویت شده از ۱۷۴ هزار تومان هم ده هزار و ۴۰۰ سرانه شان شده ۹۰۰ هزار تومان در دولت شهید رئیسی، خطابم این است که بالاخره شما وزیر بهداشت و درمان بودید شما وزیر دادگستری بودید بگویید توانستید این کار را در آن عرصهای که بودید انجام بدهید هی بگوییم باید، نباید، مردم الان لازم دارند ببینند برنامه مان چیه؟ توانایی تحقق این باید نبایدهایی که ذکر میکنیم را داریم یا نه وگرنه هی بیاییم مسئله را شرح و بسطش بدهیم بدون این که مردم روشن شوند. مردم داریم و میتوانیم انجامش بدهیم. در حوزه آموزش و پرورش همین است. بالاخره آینده هر کشوری را امروز با حوزه آموزش عمومی میسنجند. آموزش و پرورش آموزش عمومی در دنیا یکی از اصلیترین موضوعات جهان است که ما هم باید به ویژه به آن بپردازیم. از نظر من وزارت آموزش و پرورش اصلیترین وزارت خانه کشور است از نظر بنده این سهم از اعتباراتی که به آموزش عمومی میدهیم کم است و باید این را تا ۳۰ درصد الان ۹ درصد است باید ذره ذره به ۳۰ درصد برسانیم. البته یک دفعه امکان انجامش نیست. متاسفانه به خصوص در دوره کرونا، چون مدارس تعطیل بود کلا نیازهای آموزش و پرورش نادیده گرفت. با شروع دولت سیزدهم ۲۹۵ هزار معلم در این ایام جذب کردیم، رتبه بندی معلمین که سالها بود باقی مانده بود روی زمین با کمک مجلس انجام شد. حتی بازنشستگان عزیز البته اشکالاتی دارد آن باید مرتفع شود، ولی قبل از آن کسی زیربار انجامش نرفته بود در رابطه با دسترسی عادلانه رسیدگی به مناطق محروم شش هزار و ۷۶۸ فضای آموزشی پرورشی جدید و همچنین ۱۳۱ هزار و ۹۵۴ کلاس جدید و چهار میلیون مترمربع در سه سال تحویل آموزش و پرورش شد با تجمیع منابعی که توسط دولت اتفاق افتاد ۹۱۱ هزار کودکی که از تحصیل جا مانده بودند دنبال شد تا اینها به تحصیل برگردند، اما تمامی این عرایضی که کردم ادامه دادن وضع موجود و اصلاح آن است و بهبود شرایط عدالت آموزشی است باید ۱۹ تا مدرسه را کم کنیم و امثال این ها، اما یک خطای استراتژیک در آموزش عمومی داریم انجام میدهیم که به اعتقادم باید اصلاح شود و آن این است که سن اصلی پرورش را داریم از دست میدهیم سن اصلی پرورش بچههای ما سن سه سالگی تا هفت، هشت سالگی است بعد از آن کمتر تربیت پذیری هر چه به سن بالاتر برود کاهش پیدا میکند. در خیلی از کشورهای دنیا آنهایی که در حوزه تعلیم و تربیت کار کردند میدانند تا سه پانزده شانزده سالگی به فرد دیپلم میدهند ما یک نظام تحصیلی جدید طراحی کردیم که سه دوره دارد، دوره اول دوره شناخت است که بچه در سن چهار تا هفت سالگی با اعتماد به نفسش آشنایی با جهان خلاقیتش روش کار با محیط اطراف، ارتباطات اجتماعی و امثال اینها را یاد میگیرد. وقتی میگوییم تربیت بچه چهار تا هشت ساله دیگه منظورمان کلاس و درس و اینها نیست، دوره دوم که تا یازده سالگی است. دوره سواد است که سواد عمومی و ارتباط اجتماعی را باید پیدا کند و دوره سوم دوره مهارت است وقتی که بچه پانزده شانزده ساله فارغ التحصیل میشود باید یک مهارت شغلی خوب بلد باشد تا بتواند زندگیش را به اصطلاح گلیمش را از آب دربیاورد. الان بچههای فارغ التحصیل هنرستان ما ۹۵ درصد جذب بازار کار میشوند.
قالیباف: برای هر تصمیمی اول یک شناخت دقیق وضعیت موجود مهم است. ما وقتی برمی گردیم یک نگاهی به پانزده شانزده سال گذشته آموزش و پرورش میکنیم متاسفانه ما پانزده شانزده وزیر و سرپرست در یک وزارت خانه جا به جا کردیم. عذر میخواهم با این ادبیات میگویم ما یک پاچال یک عطاری را. این قدر مدیر آن جا را عوض میکنیم، شاگرد آن جا را عوض میکنیم که یک وزارت خانه را این گونه تصمیم میگیریم. این یکی از اشکالات جدی ماست. جایی که محل تربیت آینده و فعل ما در آنجاست، حال ما در آنجاست این یک واقعا یک مشکل جدی ماست. در حوزه بحث مدیریت این را همه مقصریم جایی است که میگویم مدیریت اساس کار است. توجه به این موضوع، اساس کار است. شانزده میلیون الان تقریبا دانش آموز داریم طبیعتا ما سرانه بودجه ما ده درصد است در دهه هفتاد، ده درصد از بودجه عمومی در دهه هفتاد این حدود بیست درصد بود یعنی امروز ما تقریبا بودجه آموزش و پرورش را نسبت به دهه هفتاد کم کردیم. این هم نتیجه همین گونه مدیریتها و ضعفی است یعنی رئیس جمهور محترم باید بداند که آموزش و پرورش اساس پیشرفت کشور است. من هم معتقدم که در پایه و مقطع ابتدایی و مهدکودک که اخیرا شما میبینید مهد کودکمان قبلا در سازمان بهزیستی در آن جا بوده یعنی مهدکودک را قبل از مقطع ابتدایی و این جا را در اولویت باید قرار بدهیم و از جهت ساختاری درست کنیم. نکته دیگری که باید به آن توجه کنیم وقتی که از تقویت آموزش و پرورش حرف میزنیم به نظرم دو جا مهم است یک بحث مربوط به مدرسه و محیط مدرسه و ظرفیت مدرسه و استاندارد مدرسه در حوزه کالبدی دو معلم، بقیه آموزش و پرورش در هر ردهای اینها ذیل این تعریف میشود لذا در آموزش و پرورش باید در حوزه محتوا و در حوزه تربیت معلم برنامه ریزی و اجرا را باید متمرکز انجام بدهیم بقیه موضوعات را باید متمرکز به مدرسه بشویم و در عرصه بحث مربوط به مدیران، ما امروز با همه عدد و رقمی که گفتم بدون مکان سرانه هر کدام از دانش آموزان ما الان بین شانزده تا هفده میلیون تومان ما داریم هزینه بدون اماکن. استاندارد هم نگاه کنیم ضرب در سه کنیم حدود چهل و پنج تا پنجاه میلیون تومان همین الان داریم هزینه میکنیم. البته که این کم است ولی واقعیت این است که آیا خروجی ما به اندازهای که سرمایه گذاری کردیم اتفاق میافتد. نه؛ از آن طرف الان معلم کم داریم معلمهای سی سال تجربه مفید ما که از اینها باید استفاده بکنیم. وقتی اینها دو مرتبه فراخوانی میکنیم که باید بکنیم هر ساعت پنجاه هزار تومان به اینها میدهیم. با پنجاه هزار تومان یک معلم میتواند با یک تجربهای که سی سال مجددا آوردیم. حالا بگذریم که متاسفانه بعضی موقعها شش ماه، هفت ماه تاخیر در پرداخت داریم. لذا ما در دولت چهاردهم آموزش و پرورش و دانشگاه را که اساس بهره وری ما برای رشد اقتصادی است هم در تصمیم سازی، هم در مهارت، هم در سبک زندگی در همه این بخشها باید به اولویت اساسی و جدی خودمان قرار بدهیم و اولویت ما به طور قطع خواهد بود.
پورمحمدی: ببینید بحث آموزش و پرورش و آموزش عالی و نهادهای آموزشی، تحقیقی و پژوهشی یک مساله محوری برای هر جامعه و رشد و توسعه جامعه است که همه این به خوبی واقف است. خوشبختانه کشورمان از این ظرفیت در شکل گستردهای برخوردار است ما اول باید قدردان این تلاش گسترده این حجم عظیم عناصر و نیروهای دلسوز و متعهد باید باشیم. آن چه در کشورمان توسعه و پیشرفت قرار گرفته انجام شده به برکت نظام آموزشی پژوهشی ما، تحقیقاتی ما بوده این را اول بدانیم دانستن این مطلب خیلی به ما کمک میکند. در طراحی هایمان، ببینید یک مساله اساسی است که برویم اصلا نظام محتوای آموزشی ما، ما الان دنیا نظام آموزشی خیلی عوض شده ما واقعا باید برای یک میلیون بیش از یک میلیون کادر آموزشی و شانزده هفده میلیون دانش آموز و چند صد هزار استاد و حالا چقدر سه چهار میلیون دانشجو با یک نظامات بسته مشابه و از بالا ترتیب داده شده فقط اعمال کنیم، این اصلا یک اشکالات ماست. یعنی آیا ما نمیتوانیم بسیاری از ظرفیتهای آموزشی اساتید معلمین را در روش تدریس حتی محتوای آموزشی اینها را به خودشان واگذار کنیم. مثلا اصفهان، شیراز، تبریز، خراسان این همه استانهای ما این همه ظرفیت نیرو دارند. فقط باید چند صد هزار نفر در وزارت آموزش و پرورش بنویسند و بنشینند و تمام نظامات آموزشی آنها را طراحی کنند. هرچه قدر کتاب و درس است فقط آنها بعد نظام آموزش و پرورشی را عوض کنیم. برای این که رشد و کیفیت بخشی قوه ابتکار و خلاقیت که امروز عمده سرمایه جهش سرمایه انسانی دنیاست و خوشبختانه در ایران هم ظرفیتهای فوق العادهای داریم از این محتوا بتوانیم خوب استفاده کنیم. این بحث بسیار بسیار جدی است نکته دومی که مهم است این است که آموزش و پرورش جای رقابت سیاسی، جناحی، اختلاف و کشمکشها نیست. یک جاهایی است که نقش بسیار مادر و محوری دارد آموزش و پرورش را باید به یک سیاستهای روشن و واحد نزدیک کنیم اجازه ندهیم دخل و تصرفهای حاشیهای و گرایشی در آن تاثیر بگذارد، چون همه سرمایه ما نیروی انسانی است و فرزندان ما هستند این هم نکته دوم.
پورمحمدی: آقای دکتر قالیباف به نکته اساسی اشاره کردند گفتند در گذشته سهم آموزش و پرورش بیست درصد بودجه بوده حالا شده ده درصد پس ببینید یک واقعیت عمیق اساسی و آن اقتصاد کشور است هر رئیس جمهور توانمندی هم بخواهد بیاید وقتی که پول ندارد نمیتواند کار پیش ببرد، هر رئیس جمهوری که اعتماد مردم را جلب نتواند بکند هر وزیر آموزش و پرورشی که در شرایط شایستهای قرار نداشته باشد یک میلیون کادر آموزشی به او اعتماد کند، به او اعتقاد داشته باشد و آن را پیر این حرفه بداند و توان مدیریت داشته باشد چنین وضعیتی اگر ایجاد نکنیم این ظرفیت همین الان است که فاصله بین دانش آموز، خانواده، معلم فاصله افتاده قدرت تاثیرگذاری ما در امور تربیتی کاهش پیدا کرده عوارض جدی در این نظام تربیتی مان داریم میبینیم حالا مشکلات فیزیک و حقوق و دستمزد و اینها که مسایل اساسی و جدی است که بزرگواران در برنامهها گفتند، خوشبختانه در برنامه هفتم هم تقریبا به شکل مبسوطی اشاره شده و ما خیلی از این دورهها را طی کردیم ولی متاسفانه داریم رو کاهش میرویم و این سرمایه عظیم مان به فرسودگی دارد میانجامد.
زاکانی: آینده کشور امروز در نظام تعلیم و تربیت کشور مشخص خواهد شد و تعلیم و تربیت کشور نظام پیشران تحولات کشور است از خانواده شروع میشود در مسجد، مدرسه، دانشگاه، حوزه، رسانه و همه ساحتهایی که انسان میتواند بیاموزد یا بیاموزاند این تعلیم و تربیت ادامه پیدا میکند. رکن آموزش و پرورش یک اساس ویژهای دارد که نقش خاصی را میتواند در آینده کشور ادا بکند و لذا هر کسی بخواهد به آینده کشور نگاه بکند امروز باید به آموزش و پرورش کشور نگاه کند. گرچه تعلیم و تربیت فراتر از آموزش و پرورش کشور است. در آموزش و پرورش کشور مشکلات متعددی است که بیان شد. سعی میکنم حوزه علم و فناوری و دانشگاه و حوزه را در نوبت دوم بگویم الان فقط در آموزش و پرورش نازل به خانواده و اینها هم که بعدا در حوزه فرهنگی بحث خواهند کرد. آموزش و پرورش هزینه نیست مشکل کشور این است که نگاه را به آموزش و پرورش تغییر باید داد. آموزش و پرورش سرمایه گذاری است و لذا باید اساسا سیاستهایمان را ما متفاوت کنیم. در آموزش و پرورش شروع اصلاح بعد از کلاس باشد نه از ستاد برخی از دوستان اشکالشان این است که شاید با متن این ماجرا دقتهای لازم را ندارند. در کلاس مهمترین رکن، معلم و دانش آموز است فقط محتوا نیست، باید به معلم رسید و به دانش آموز و به دانش آموز حق داد که حرف بزند تا پاسخ معتبر خودش را بگیرد .معلم باید منزلتش، معیشتش، جایگاهش، رشدش و همه ابعاد آنگونه حفظ بشود که معلمی بر تاج اشتغالهای کشور بنشیند و بر نقطه برتر بتواند یک منزلتی و یک کارکردی داشته باشد.
زاکانی: سند تحول در حوزه عدالت آموزشی است و ساحتهای شش گانهای را درنظر گرفته که بتواند در حوزه معلم محتوا و محیط بتواند ساحتهای مختلف را ایفا بکند و ادا کند به نظرم توجه به آموزش و پرورش و اقدامات اساسی که در حوزه محتواهای آموزشی پرورشی میخواهد انجام بگیرد فقط نباید در کلاس و در این مباحث تنظیم شده آموزشی خلاصه شود. یک نگاه نگاه مکانیکی است مثل یک دانه خط تولید ماشین که در این خط تولید ماشین همه دانش آموزان برابرند از یک مسیری باید بیایند یک سری را باید آموزش ببیند یک توقعی هم از آنها وجود دارد یک نگاه هم نگاه پرورش و دقت است.
ادامه مناظره نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری را در بسته سوم بخوانید.